ESPERANZA VÁZQUEZ DOPICO. 2º F Bach.
Cando o profesorado nos invitou a participar no proxecto de Comenius “WaterSpringOfLive” non podiamos imaxinar que as experiencias que iamos vivir grazas a el ían ser tan enriquecedoras e especiais para todos nós. Aceptar o compromiso de traballar nas actividades propostas polos distintos Departamentos durante todo o curso supuxo un esforzo que logo veriamos recompensado coa realización dunha viaxe a Augusta (Sicilia, Italia).
O primeiro día e o último empregabámolos para facer a viaxe, que foi esgotadora polas numerosas horas de voo e polo tempo pasado nos aeroportos, nos cales tivemos que esperar para coller os enlaces dos distintos avións.
O segundo día cada país expuxo o seus respectivos traballos no Liceo Clásico “Megara” (Augusta). Á hora de xantar as familias dalgúns dos alumnos preparáronos pratos típicos para que coñeceramos a súa gastronomía. Pola tarde visitamos as antigas salinas as cales están rodeadas por un entorno natural onde puidemos ver desde lonxe a cidade de Augusta.
Ao día seguinte, os alumnos anfitrións representáronos nas instalacións da Mariña un espectáculo variado formado por: un recital de poemas, unha canción, un baile…
Máis tarde fomos ver o pobo de Brucoli onde nos bañamos, tendo como paisaxe de fondo o volcán Etna. Pola noite ceamos todos xuntos nunha pizzería do centro do pobo. Foi divertido recordar as anécdotas vividas ao longo da xornada!
O último día de estancia en Augusta empregámolo en visitar Siracusa e as súas famosas ruínas romanas, a plantación de papiros, onde fomos en barca, eo centro da cidade onde vimos unha posta de sol única. O peor deste día foi a despedida pola noite das persoas que xa non volveriamos ver ao día seguinte cando colléramos o autobús para ir ao aeroporto.
O día de regreso a meirande parte tiñamos unha sensación moi estraña no corpo: tiñamos ganas de volver ás nosas casas, coas nosas familias, e desexábamos quedarnos máis tempo con toda a xente marabillosa que coñecéramos nesta experiencia. Como podedes imaxinar, foi moi duro ter que despedirnos xa que neste tempo compartido sentímonos como unha grande familia.
O día de regreso a meirande parte tiñamos unha sensación moi estraña no corpo: tiñamos ganas de volver ás nosas casas, coas nosas familias, e desexábamos quedarnos máis tempo con toda a xente marabillosa que coñecéramos nesta experiencia. Como podedes imaxinar, foi moi duro ter que despedirnos xa que neste tempo compartido sentímonos como unha grande familia.
Para cada un de nós foi unha experiencia única que nos deu a oportunidade de coñecer xente que xamais esqueceremos, a súa forma de valorar e vivir a vida nos respectivos países, novas formas de comer, vestir, estudar, falar… que non poderíamos aprender de non ser polo proxecto Comenius.
Invitamos a todo o mundo a participar nos proxectos futuros.
Ningún comentario:
Publicar un comentario