15 de nov. de 2015

Recitado Poético "Carvalho Calero"

O noso centro participou unha vez máis no Certame de Recitado Poético Carvalho Calero, en homenaxe ao escritor ferrolán. Celebrouse o venres 23 de outubro, no Centro Cultural que leva o seu nome no Inferniño.
O noso foi o único centro que levou un poema de autoría propia, motivo polo cal, recibimos unha mención especial.
Reproducimos a continuación o poema, o cal leva por título “Alma de árbore”, e dámoslle as grazas e os parabéns á súa autora, Estefanía Sánchez López.


ALMA DE ÁRBORE
         

Supoño que son una árbore.

Nunca conseguirei ser persoa,
Desas que se apoian nas miñas pólas
E contan historias de amor,
Tristura,
Incluso suicido.
Como esa corda que colga dunha das miñas pólas.
As pólas que estiro como se fosen brazos,
Tratando de chegar ao ceo.
Achégase o cru inverno
E sinto como as miñas follas murchan e caen,
Deixándome desprovista de calor
E indefensa.
O xélido vento axítame unha e outra vez,
E non será estraño cando parta en dúas.
Así como o meu corazón.
As persoas falan del continuamente.
Eu non sei  se o teño,
Mais non quero telo
Se lles fai tanto dano como din.
Si sei que algo dentro de min está roto.
Ese desexo de poder saír desta cortiza que me envolve
E vagar libre polo mundo.
Pero supoño que só me queda observar as miñas follas caer.
E, cando menos o espere,
Dareime conta de que esas follas son os anos.
E cando a última caia…
Ben, supoño que entón o meu espírito será libre.

25 de out. de 2015

NAI CORAXE

Un curso máis volveu o Grupo de teatro Arjé do IES Breamo de Pontedeume.Desta volta, o pasado 8 de outubro, representou Nai Coraxe no salón de actos do noso Centro para o alumnado de segundo de bacharelato e os da optativa de literatura universal. Cunha ducia e algo máis de actores, algúns dos cales xa nos é moi familiar, fixeron a delicia do noso alumnado durante máis de hora e media. Recollemos aquí uns breves fragmentos das impresións que tiraron os alumnos de Universal do espectáculo.


Na miña opinión todos os actores tiñan moi boa entoación e dicción. Malia isto, e aínda que soe contraditorio, a mellor actuación, sen ningunha dúbida, foi a da moza muda, Catarina. A dificultade que entraña facer dunha persoa muda é moi grande e desenvolverse desa forma polo escenario expresando tanto sen dicir palabra. Conseguir comunicar todo o que comunica esa rapaza sen dicir nada, paréceme algo espectacular.
[…]
En resumo, paréceme unha obra fenomenal e este Grupo (que xa tiña visto noutras ocasións) paréceme moi bo, sobre todo para ser actores da nosa idade. Vin grupo de adultos que non lles chegan aos talóns. Merecen un grande recoñecemento.
FANY SÁNCHEZ LÓPEZ, 1º G

Na escenografía, o que máis me atraeu é a carreta ambulante de Nai Coraxe, o seu único sustento, na obra obxecto que se transforma en varios escenarios. Os sons da música van moi compasados coas escenas representadas.
Os valores que salientan na obra son: valentía, por parte de Catarina que seguiu tocando o tambor para avisar as persoas da cidade da chegada dos soldados, aínda que estivese en perigo; amor, da nai polos seus fillos; perseveranza de Nai Coraxe; amizade cara a Yvette e o cociñeiro; egoísmo e cobiza do diñeiro… A mensaxe da obra pode ser: sacar vantaxe das desgrazas dos demais pode saír caro.
ALEXANDRA ARREDONDO, 1º G

A obra trata sobre a guerra, cunha posta en escena que se podería considerar perfecta. O escenario e a decoración teñen un estilo minimalista, nos que só usaban un carro que contiña todo o necesario para o funcionamento da obra.
BORJA PUENTES, 1º F

A obra conta con diferentes personaxes e gran variedade de interpretacións. Polo xeral, todos os personaxes tiveron unha boa posta en escena, cunha boa entoación e boa mímica. Por suposto, cabe destacar a excelente interpretación da filla menor de Nai Coraxe, que non era un personaxe nada doado. A rapaza era muda, pero a actriz logrou empatizar co público sen necesidade de empregar as palabras. Outro personaxe sobresaliente foi a propia protagonista, Nai Coraxe; por parte da actriz, moi boa actuación, cunha entoación excelente.
Polo xeral, o decorado era moi minimalista, demasiado para o meu gusto. O único elemento empregado na representación deste drama foi un carro, que resultou ser tremendamente versátil, xa que funcionou de mesa, taberna, fogar e, por suposto, de propio carro.
ELENA PICALLO, 1º F

Nai Coraxe é unha obra escrita por Bertolt Brecht, que nos conta unha emotiva e cruel historia sobre a guerra. A obra representada polo Grupo de teatro de Pontedeume era unha versión ambientada no século XX, o cal penso que é unha decisión acertada, pois fixo que o público (a maior parte xuvenil) se sentise máis cerca dos personaxes.
A posta en escena estivo ben realizada e moi profesional. Con elementos non moi numerosos lograron cautivarme…, aínda que teño que ser crítica coa maquillaxe, sendo Nai Coraxe a única excepción. O sangue non era realista nin as barbas e os bigotes. En xeral, a ambientación, a estética pareceume das mellores cousas xunto á música. A elección musical e os ruídos, sempre sincronizados, fixeron a obra moito máis emotiva.
MARTA CASTRO, 1º  G

Nai Coraxe representa a vida cotiá dunha pequena familia que ten que abordar os conflitos bélicos que ocorren no país, intentando vender provisións aos soldados. Dá que pensar en que o que para moitas familias é unha miseria, desgraza, morte e desfeita, para outras é o único modo de vivir.
CARLOS RIVERA, 1º G

Gustoume o escenario aínda que cando se estaban a cambiar deberían de pechar as luces para que non se vise. O moble principal era un carro de cabalos, pero tirado por persoas, que servía para vender produtos e para taberna. As luces non cobraban importancia, a diferenza coa música que estaba ben e acorde coas escenas.
CANDELA QUINTíA, 1º F

Ao longo de toda a obra realízanse tres cambios de escenario. A carreta sempre sengue presente, dando a entender que é o elemento central da obra.
Creo que os temas que trata esta obra son as miserias da guerra, os conflitos relixiosos, a persecución e o enrolamento no exército…
LUCÍA CABAÑAS, 1º G

14 de feb. de 2015

I Certame Literario "Carmela Loureiro"

Paula García Cabanas e Paula García Domínguez con
Faustino Seco, Director do IES "Concepción Arenal"
Dúas alumnas do noso instituto foron galardoadas no I Certame Literario “Carmela Loureiro” organizado polo Concello de Ferrol e a Coordenadora de Equipas de Normalización Lingüística de Ferrolterra (CENL). As afortunadas son Paula García Domínguez ( 2º D Bach.), que recibiu o Primeiro Premio  de Microrrelatos na categoría Bacharelato e Ciclos Formativos polo microrrelato “Un número máis” e Paula Freire Cabanas,  (2º G Bach) que, na mesma categoría,  levou un Accésit na modalidade de Micropoesía polo poema "Atenea veu ao mundo gritando".  NORABOA ÁS DÚAS!!!

Os textos galardoados son os seguintes: 

UN NÚMERO MÁIS por  Paula García Domínguez

Xa cho advertira... “Non lle creas”. Díxenche. “Non é como ti pensas”. Mais, como ías ti facerme caso.
Unha venda sobre os teus ollos. Unha felicidade da que non queres espertar, mentres as túas bágoas son rexeitadas por todo e por todos. Agochadas na vergoña do que nunca será visto nin oído. Un sorriso falso, con palabras que ti mesma queres crer. El quéreme. É a miña culpa. Ai!, se puidese emendar os meus erros...
Deixaron de ser caricias, senón horribles flores roxas na túa pel; melodiosas palabras tornáronse en berros recriminantes. Unha besta que, dende o principio, non se molestou en ocultar as súas fouces.
Unha alfombra vermella e brillante, apagada e repleta dunha vida efémera, foi o único que quedou de ti. O último que o teu corpo expresou. Xa non tes que ocultarte, non tes nome. Xa es coñecida como un simple número máis.

ATENEA VEU AO MUNDO GRITANDO por Paula Freire Cabanas

Atenea veu ao mundo gritando,
Declamando versos de guerra.
Espero que a miña nena cuspa lume,
e faga do mundo unha lareira.
        Chamádeme nai de dragóns,
        Serei a vosa Khaleesi.

Na seguinte presentación poderás ver imaxes da entrega dos premios.