Día de Rosalía 2023

O Día de Rosalía de Castro, a escritora máis emblemática das nosas letras, converteuse nunha das datas máis sinaladas do calendario cultural galego. Até o ano pasado, celebrábase o 24 de febreiro, día do seu bautismo, mais a efeméride foi adiantada ao 23 de febreiro tras a aparición de nova documentación que desvelou a data real de nacemento. Nós celebramos os dous días.

23 de febreiro

No vestíbulo: proxección de vídeos e poemas musicados de fondo.

Nas aulas: vídeos, poemas musicados, lecturas, Kahoot…

24 de febreiro

No Salón de Actos: lecturas dos seus poemas a cargo do alumnado da ESO:

9.20 h. 1° ESO (Iolanda Vila) 

10.30 h. 3° ESO (Marián Filgueiras)

11,20 h. 4° ESO (Noelia Engroba)

12.30 h. 2° ESO (Noelia Engroba)

ENLACES A POEMAS MUSICADOS

• Negro caravel (Quíxente tanto meniña). Cristina Pato e Rosa Cedrón.
• Negro caravel. Sabela.
• Negro caravel. Sabela e Rosa Cedrón
• Negro caravel. Astarot.
• Campanas de Bastavales. Amancio Prada
• Paseniño, paseniño. Amancio Prada.
• Paseniño, paseniño. Uxía. 
• Falares de amor (Por que miña almiña?). Uxía.
• Negra sombra. Cristina Pato e Rosa Cedrón
• Negra sombra. Luz Casal e Carlos Núñez
• Negra sombra. Astarot
• Negra sombra. Amancio Prada e Real Filharmonía de Galicia.
• Prá Habana. Amancio Prada
• Prá Hababa. Amancio Prada e Correiro de Oliveira
• Que pasa ao redor de min? Amancio Prada
• Que pasa ao redor de min? Ugia Pedreira
• Como chove miudiño. Amancio Prada
• Airiños, airiños aires. Astarot
• Airiños, airiños aires. Pucho Poedo e os Tamara
• Airiños, airiños aires. Carol Sospedra
• Adiós ríos, adiós fontes. Amancio Prada
• Adiós ríos, adiós fontes. Silvia Rábade e Carlos Tajes (Escuchando elefantes)
• Adiós ríos, adiós fontes. Astarot
• Maio longo. Amancio Prada
• Maio longo, maio longo. Uxía
• Cando era tempo de inverno. María Dolores Pradera e Amancio Prada
• Non che digo nada... Pero ¡vaia!  Música: Juan Ramos. Voz: Carol Sospedra
• Mais o que ben quixo un día (Aló nas tardes serenas). Amancio Prada
• Mais o que ben quixo un día (Aló nas tardes serenas). Mínima Son
• Mais o que ben quixo un día (Aló nas tardes serenas). Blood Filloas
• Como chove miudiño. Uxía.
• Has de cantar. Uxía
• Alborada. Uxía
• Alborada. Carlos Núñez. (Alborada do Brasil)
• Alborada de Rosalía de Castro. Carapaus
• Miña Santina, miña santana. Uxía. 
• Xan. Uxía
• A xustiza pola man. Grupo Nao.
• A xustiza pola man. Amancio Prada.
• Algúns din: Miña Terra! Amancio Prada e Marisa Paredes.
• Vamos bebendo. Martirio e Amancio Prada
• Un repoludo gaiteiro. Amancio Prada.
• Quen non xime? Amancio Prada.
• A grasia non era moita (Eu cantar cantar, cantei). Ses e Uxía.

IGNOTUS (Ver animación. 15 minutos) 

Curtametraxe de animación con personaxes de plastilina inspirada nun conto orixinal de Manuel Murguía, “Un artista” (Madrid, 1853), publicado logo co título de “Ignotus” en Los Precursores (1886). Está baseado nunha historia que lle contou Rosalía ao seu marido. Dirección: Virginia Curiá e Tomás Conde. Guión: Daniel Domínguez. Música: Gastón Rodríguez. Produción: Algarabía Animación, Lúa Films e TVG. Ano: 2000. Un neno orfo consegue sobrevivir a fame negra de 1853 coa axuda de Rosalía.

ESTUDOS SOBRE A OBRA DE ROSALIA

• O tempo de Rosalía de Castro. AS-PG
• Estrutura de Cantares Gallegos. AS-PG
• Recepción da obra na época e vixencia na actualidade. AS-PG

OUTROS ENLACES:

• Manifesto de Carme Aldán para para a AELG no Día de Rosalía de Castro 2023. 
• Presentación de "Estranxeira na súa patria" de Francisco Rodríguez. 
• "Rosalía: en busca da biografía perdida". Conferencia de Mª Xesús Lama.
• Dez curiosidades sobre Rosalía. EDLG do IES Ramón Cabanillas
• Mulleres nas letras. De onte a hoxe. Rosalía de Castro
• Rosalía de Castro. Draw my life
• Cinco cousas que non sabías sobre Rosalía de Castro

POEMAS COMENTADOS

• "Negra sombra"
• "Quíxente tanto, meniña"
• "Mais ve que o meu corazón"
• "Un repoludo gaiteiro"

Remata o #Desafío Galego con festa!

Fotografía de Sabrina Cobo Rey

Velaí unha foto histórica no IES Concepción Arenal: O Rabelo e o alumnado e o profesorado implicado no Desafío Galego amosando con enerxía e forza as pulseiras do reto. Amando o galego! 

Rematou o #Desafío Galego e rematou con festa! 

Que gozada ver e oír O Rabelo!!! Que subidón nos deu ver unha cara nova cun discurso propio, corazón, voz e luz! 

O Rabelo, Auro, fusiona tradición e modernidade, música de raíz e música electrónica, e canta muiñeira, e mazurca... e rap. Faino ao seu xeito, cunha mestura persoal de agrura e dozura, de rabia e de amor, de electricidade e lirismo. Ghasolina e ar fresco. As súas letras son reveladoras. Sábese útil e necesario, e, como Rosalía, con xenerosidade, afouteza e xenerosidade, tamén, dalgún xeito molla “no propio sangue a dura pruma / rompendo a vea inchada”. Grande Rosalía!  

Fotografía de Sabrina Cobo Rey

Fotografía de Sabrina Cobo Rey

O Rabelo interpreta cantigas do pobo e, tamén, a ritmo de rap, dispara lume. Combate con carraxe todo o na sociedade atopa de mutilante. Con tan pouca idade, nos seus vídeos e nas súas cancións, aborda cuestións relativas á identidade individual e á identidade colectiva, os problemas do eu e os problemas de nós. Como Rosalía, si. Na fronte unha estrela no bico un cantar. Hai persoas que contan cousas porque ninguén as conta, e porque alguén ten que facelo; persoais que abren xanelas, portas e camiños, que derruban teitos e muros...  e que nos sacan dos ollos as teas de araña que se nos forman, a miúdo, por estar mirando sempre o mesmo. Esas persoas saben ollar para dentro e saben ollar ao redor e na escuridade, coa visión periférica dos mouchos.

Que ben improvisa! O Rabelo, logo de anotar palabras que o público lle lanzou, meteunas habilmente nas súas rimas: desafío, toxo, Rosalía, capitalismo… até ornitorrinco!

Ao remate da actuación, ansiada por boa parte do alumnado que non puido baixar ao patio (a distancia de seguridade, xa sabedes...), todo o mundo quixo fotos co Rabelo. E as houbo. E houbo tamén quen lle agradeceu, desde o fondo da alma, como axuda á xente trans a darlle unha visibilidade que non ten. 

Foi un pracer coñecer o Rabelo. Desexámoslle moita sorte na súa singular andaina.

A inesperada resposta do alumnado involucrado no Desafío e este broche final non puideron ser máis estimulantes. Hoxe, no remate do #Desafío, os chats do Departamento de Galego e do EDLG non pararon: deunos un evidente ataque de entusiasmo. 

Somos followers do Rabelo. as imaxes que ilustran estta entrada son de Sabrina Cobo e dámoslle as grazas por pasárnolas.

E moitas grazas tamén a Xaime Rodríguez, que se ocupou do son... e soou moi ben!

Fotografía de Sabrina Cobo Rey

Fotografía de Sabrina Cobo Rey

Día de Rosalía

Rosalía, con fermoso cabelo azul, debuxada 
por Teo Rodríguez Ramos, un alumno do centro.

Tal día como hoxe, un 24 de febreiro de 1837, ‒hai 182 anos‒ naceu nunha casa do Camiño Novo en Compostela (daquela Concello de Conxo) unha rapaciña que no seu semiclandestino bautizo no Hostal dos Reis Católicos ficou rexistrada como “María Rosalía Rita, hija de padres incógnitos”. Como ían imaxinar seus pais, unha fidalga solteira e un crego, que esa nena froito do “pecado” (como eran daquela!) ía se converter co tempo na galega máis universal, a galega máis célebre, máis admirada e máis amada de todos os tempos?

Rosalía de Castro está de aniversario, e no IES Concepción Arenal quixemos celebralo. E homenaxeámola con versos e con flores. 

O acto, que denominamos "Un libro, un caravel" foi organizado polo EDLG en colaboración coa Biblioteca.

Alumnos lectores obsequiados cunha flor.

Na imaxe, os afortunados no sorteo de tres libros de Rosalía, Cantares Gallegos.

Os caraveis obsequiados, ledas e variadas cores.