XXIII Certame de Creación Artística Poesía e Imaxe "En galego sen filtro".

O Concello de Ferrol e a Coordinadora de Equipas de Normalización Lingüística convocan o XXIII Certame de Creación Artística POESÍA E IMAXE "En galego sen filtro", no que o alumnado elabora manifestacións artísticas visuais ou audiovisuais que reflictan diversos textos líricos da literatura universal.

Para a realización da obra o alumnado participante deberá escoller como motivo de inspiración unha de entre as propostas de textos da literatura universal ofrecidas polas entidades organizadoras. O autor ou a autora deberá indicar o texto seleccionado. No caso de optar á modalidade B (audiovisual), deberase indicar tamén o texto seleccionado. A autoría dos traballos presentados poderá ser individual ou colectiva.

As obras, no caso de participar na modalidade B (audiovisual) deberán:

• Empregar imaxes, vídeos, sons ou música orixinais ou extraídos dun banco de arquivos libre e non comercial.
• Ter unha duración máxima de 5 minutos, créditos incluídos.
• De aparecer menores, contar con autorización paterna, materna ou do titor/a legal.

Aquí hai un enlace ás normas de participación.
O certame está dirixido ao alumnado de todos os niveis do ensino non universitario

• Educación Infantil
• 1º/2º/3º de Educación Primaria
• 4º/5º/6º de Educación Primaria
• ESO
• Bachareato e ciclos formativos

O prazo de presentación de traballos ata o venres 3 de marzo de 2023.

TEXTOS SELECCIONADOS

LINGUA SICILIANA 

 

Amari jè l’unica forma di vita

manu, ucca

uci, bamminu

u munnu jè na cosa ca si tocca

.

isula, alivu

ventu, lumia

u munnu jè na cosa ca si ciauria

.

mari, cielu

nuvula, muntagna

rapemu i vrazza

taliamu luntanu

·

amari jè l’unica forma ri vita

 

Biagio Guerrera

 

man, boca

voz, neno

o mundo é unha cousa que se toca

·

illa, oliveira

vento, limón

o mundo é unha cousa que se ole.

·

mar, ceo

nube, montaña

abramos os brazos

miremos ao lonxe

·

amar é a única forma de vida 

 

LINGUA PORTUGUESA

São duas crianças lindas

Mas são muito diferentes!

Uma é toda desdentada,

A outra é cheia de dentes...

Uma gosta de gelado

A outra gosta de quentes.

Uma tem cabelos longos,

A outra corta eles rentes.

Não queira que sejam iguais,

Aliás, nem mesmo tentes!

São duas crianças lindas,

Mas são muito diferentes!

 

Ruth Rocha

 

LINGUA CATALÁ

 

A poqueta nit

es perd estèril la bellesa

de tots els paisatges

perquè ningú no sap retindre-la

a les seues mans

Només la sensibilitat de certs ulls

fotografia amb sals de zinc en la memòria

els calius

 

Fernando Sabido Sánchez

 

Ao escurecer

pérdese esterilmente a beleza

de todas as paisaxes

porque ninguén sabe retela

entre as súas mans

Só a sensibilidade de certos ollos

fotografa con sales de cinc na memoria

as brasas

LINGUA ASTURIANA

Escribimos na llingua de la ñeve,

palabres blanques que caen na tierra

y nada semen nella, alpenes son

un falagu húmedu nos sos llabios secos,

un falagu namás y desfainse, bórrense.

 

Pablo Antón Marín Estrada

 

Escribimos na lingua da neve,

palabras brancas que caen ao chan

e nada sementan nela, apenas son

un afago húmido nos seus beizos secos,

un afago nada máis e desfanse, bórranse.

 

LINGUA ESTONIANA

Kui kirjutan,

karjatan sõnakuulmatuid sõnu

peaaegu võimatul nõlval

vaikuse kuru kõrval.

 

Doris Kareva

 

Cando escribo,

pastoreo palabras indómitas

nunha costa case imposíbel

no cavorco do silencio.

 

LINGUA GALEGA

 

Mira os avós.

Antes eran máis grandes,

máis altos,

máis anchos...

pero devecen coma as follas sen zume.(...)

Os avós envellecen devagar,

pero ninguén pode arrincarlles o sorriso,

porque gardan

o segredo do futuro,

máis alá dos seus ollos pequenos.

 

Ana María Fernández

 

LINGUA PERSA

Omar Jayyam

 

Antes de ti e de min, noite e alba existían

e a celeste bóveda, fiel, o seu curso seguía.

calquera recuncho do mundo onde pos a túa planta

dunha fermosa doncela a pupila doe un día.

 

LINGUA MIXTECA (México)

NTUCHINUU

Me mayu kachi ñaa naan ntuchinuuu matsa ́nu.

ntakuiniyu nishikaa ntuchinui mini katsi ñaa nuni.

Keenchua ntisiniyu ña tsaakuña kuaku,

sansoo tsaakuña ta seei ncheei

ta kata,

ta skai cafe.

Nintakatuuñaa nuvaa ¿Sakunchuaku maa?

Kasha ña sicaso yuha inikó kuaku:

yeenu kanara

nchaa ́ka kuanu yuchaku.

Vichi kuñaa nikunta ini yuu

Vichi sika yucha iniyu

ra me ntuchinuu.

 

Nadia López García

 

OLLOS

Miña nai di que teño os ollos da miña bisavoa,

lembro os seus ollos mentres limpaba millo.

Moitas veces vina chorar,

chorar cando cociñaba,

cando cantaba,

cando poñía café.

É certo, pregunteille, por que choras tanto mamá?

E ela dicíame, así, sen deixar de chorar:

porque nosoutras temos ríos dentro

e ás veces saen,

0s teus ríos aínda non medran,

pero pronto o farán.

Agora compréndoo todo,

agora teño ríos en min

e nos meus ollos.

 

LINGUA GREGA

 

Тереземді осып өтсе жарқанат,

Қақырынып қояды бір қарғалар.

Ай қызарып тұмсығының ұшында,

Ит ұлиды, жел қарасын қармалап. 

Қажып бітіп қараңғылық зілінен, 

Қабырғалар күбірлесті түнімен.

Alcmán  

TODO DORME NA NATUREZA 

 

Dormen as montañas,

os cumes e os vales,

e outeiros e barrancos,

e o bosque, e cantos animais

a terra escura cría,

e as feras do monte,

e o enxame das abellas,

e os monstros nos fondos do mar purpúreo;

e dormen as bandadas

de aves de longas ás.

 

LINGUA CASTELÁ

: ¿Quién es Antígona dentro de esta escena y que

vamos a hacer con sus palabras?

: ¿Quién es Antígona González y qué vamos a hacer

con todas las demás Antígonas?

: No quería ser una Antígona

pero me tocó.

 

Sara Uribe

 

: Quen é Antígona dentro desta escena e que

imos facer coas súas palabras?

: Quen é Antígona González e que imos facer

con todas as demais Antígonas?

: Non quería ser unha Antígona

pñmais tocoume.

 

LINGUA CHINESA

Li Bai

 

Todos os paxaros levantaron o voo e marcharon;

unha única nube flota amodiño diante

Nosoutros nunca nos cansamos de mirarnos

só a montaña e eu.

 

lingua Me'phaa (México)

 

IXÈ

—Ajngáa lo’
mamidii nè ná idu iya, mastrakamijna nè gàjmàá ina, majne gúkú ne xó xtáya,
asndo majanu
mbi’i rí mataxii nè ixè —ni’tha xiñu’. 

 

Hubert Matiúwàa

 

A ÁRBORE 

A nosa lingua brotará
por sempre nos mananciais, pendurarase coas follas, escamarase nos talos
ata facerse árbore
dixo a avoa. 

  

 

LINGUA ÉUSCARA 

 

Hegoak ebaki banizkio nerea izango zen,
ez zuen alde egingo. 

Bainan, honela
ez zen gehiago txoria izango 

eta nik...
txoria nuen maite. 

 

Joxean Artze 

 

Se eu lle tivese cortado as ás sería meu,
non escaparía. 

Pero así,
deixaría de ser paxaro. 

E eu...
eu o que amaba era o paxaro. 

 

LINGUA QUÉCHUA 

 

MUSUQ LLAQTANCHIK

Manaraq punchaw achikyachkaptinmi,

Urpikuna takiyninkunata qowanchik.

Llaqllaq urpipa taqratataq tuspasqanmi uyarikun

Chay sachapa puyukninmanta

Tapan rurasqanpi,
Pichinkuchapas sachan sachan pawakachachkaptin.

Kay urpikuna hinam

Ñuqanchikpas takiyta qallaykunchik

Kaqmanta llaqtanchikta wasichananchikpaq.

 

Nora Alarcón 

 

Antes de que naza o día,
As aves dannos as súas melodías. 

O peteirar sonoro dun peto
Óuvese desde el cénit dunha árbore 

Cando constrúe o seu niño,
E un pardal salta de póla en póla. 

Tamén nosoutros como estas aves 

Comezamos a cantar
Para reconstruír o noso pobo. 

 

LINGUA AIMARA 

Pilpintux munañampiw kuns luri, 

uraqinak munatapar qhachillayasa, 

amuchanakan mirantat uñtayasinana, 

ch’iwinakax chúxñat thuquñapataki 

qhilli khumunakar jayllintayasa. 

 

Clemente Mamani Laruta 

 

As bolboretas fan con gusto a actividade, 

facendo cóxegas caprichosamente á terra, 

observando as envolturas que van florecer, 

para facer bailar as sombras de verdor, 

e facer cantar os resentidos. 

 

Lingua croata

 

analogija propadanja tijela 

i jesenskog propadanja 

potpuna je
lišće se ponizno prepušta truljenju uvlačimo prste u meso
opipavajući puls ljeta
jabukama koje skladištimo u podrum još dugo poslije podnosit će studen koja prodire u staničja
a onda poput planeta
ući u vječnu orbitu oko zime 

 

Monika Herceg 

 

a analoxía da decadencia corporal e decadencia do outono 

é total
as follas humildemente déixanse podrecer nós metemos os dedos na carne
sentindo o pulso do verán
nas mazás que imos gardando no soto
moito despois aturarán o frío
que penetra nas células
e logo coma un planeta
entrar nunha órbita eterna arredor do inverno 

 

LINGUA CASACA 

Тереземді осып өтсе жарқанат,

Қақырынып қояды бір қарғалар.

Ай қызарып тұмсығының ұшында,

Ит ұлиды, жел қарасын қармалап. Қажып бітіп қараңғылық зілінен, 

Қабырғалар күбірлесті түнімен.

 

Akberen Yelgezek 

 

Contra a miña xanela, ás de morcego baten,
Os corvos grallan.
A lúa acórase, pousada no fociño
dun can que ouvea e morde o vento da noite. Esgotado polo peso 

da escuridade,
as paredes rosmaban unhas a outras. 

 

LINGUA GALEGA 

Vexo monstros alados escamas 

da cor do sangue 

que escintilan no escuro 

das pupilas 

 

acalemos a fera 

que vela o soño 

 

Alén de nós
habitan os dragóns
e tamén teñen medo. 

 

Ana Varela 

 

LINGUA PORTUGUESA 

(Aniversario da irmandade con Vila do Conde) 

 

ROMANCE DE VILA DO CONDE 

Vila do Conde, espraiada 

Entre pinhais, rio e mar... _

Lembra-me Vila do Conde, 

Já me ponho a suspirar. 

Vento norte, ai vento norte, 

Ventinho da beira-mar,
Vento de Vila do Conde,
Que é minha terra natal!, 

Nenhum remédio me vale
Se me não vens cá buscar, 

Vento norte, ai vento norte,
Que em sonhos sinto assoprar... [...] 

 

Fado. 1941 

 

José Régio